o Uczuciach

Badacze emocji uznali istnienie sześciu podstawowych uczuć: złości, strachu, wstrętu, smutku, zaskoczenia, szczęścia.

Każde z tych uczuć możemy rozpoznać po wyrazie twarzy - specyficznym sposobie uruchomienia autonomicznego układu nerwowego. Oczywiście, że istnieje cały szereg pochodnych tych emocji, zwany inaczej emocjami społecznymi. Żeby je rozpoznać potrzebujemy większego zaangażowania w relacji z drugą osobą, ponieważ ten rodzaj emocji nie posiada tak charakterystycznych znaczników biologicznych.

Nasz mózg w sposób zupełnie nieświadomy dokonuje oceny bieżących okoliczności, otoczenia. Po uzyskanych w ten sposób informacjach wiadomości te są wysłane do układu limbicznego i nasze reakcje cielesne są poddawane mobilizacji. Dzięki temu jesteśmy w stanie uświadomić sobie umiejscowienie w ciele naszych emocji i nazwać je uczuciami. Jednakże jeśli w naszym życiu przejęły kontrolę mechanizmy obronne i lęk, wtedy realne doświadczenie uczuć może być bardzo trudne. Nasze przeszłe doświadczenia mają ogromny wpływ na nasze umiejętności rozpoznawania uczuć. Jeśli ujawnianie i dzielenie się uczuciami bylo jakoś niebezpieczne w poprzednich relacjach, w których już nie jesteśmy, nasze ciało może nadal reagować tak, jakby nadal byłoby to potencjalnie niebezpieczne. Takie reakcje mogą prowadzić do powstawania różnych życiowych problemów i uciążliwych, przeszkadzających objawów.

Zadaniem terapeuty jest pomóc osobie, która przychodzi na terapię pozbyć się mechanizmów obronnych by mogła zmierzyć się i zacząć doświadczać swoje uczucia.